- ата салты
- Ертеден келе жатқан әдет-ғұрып, дәстүр.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
ата салты
Смотреть что такое "ата салты" в других словарях:
жырым — зат. Айылдың (тартпаның) екінші басындағы арнайы тесілген тесіктері бар, 20 30 елі қайыс. Жырымның тесігіне айылбастың тілшігі кіріп тұрады. Айылдың доғадан өткізілетін және доға тілі түсіп бекітілетін тесіктері бар бөлігі ж ы р ы м деп аталады… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қара — азық. Астық д.м. Соғыс зардабын елдің дендеп түсіне бастағаны да биыл жаз: қант шай, қ а р а а з ы қ т ы ң көзі кеміді (Ә.Сарай, Атырау, 310). Қара ала қаз. Қаздың қара ала түсті бір түрі. Көл бетін жапқан қ а р а а л а қ а з бен қасқалдақ,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қапқағар — зат. этногр. Сүр еттен қап түбінде қалған бір асымдай етті көршілерімен бөлісіп жеу салты (Ата салты., 130). Қ а п қ а ғ а р – қыстай сақталасақтала қап түбінде қалған ең соңғы бір асым ет. Оны үй иесі қазанға салып асып, көрші қолаңдарын «қ а п… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
адырна — зат. 1. Садақтың дөңес болып иілген бөлігі. Садақтың дөңес болып иілген, негізгі ату жұмысын атқаратын бөлігінің аты – а д ы р н а (Ата салты., 47). А д ы р н а н ы ң иіні, екі басы, белі әр түрлі ағаштан жасалып, иіні серпімді болу үшін ол… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қият — зат. Ежелгі түрік тайпаларының бірі. Ежелгі түріктің қ и я т руынан шыққан Шыңғысқан ұрпақтары Қазақ Ордасында ақсүйек деп саналған (Ата салты., 19). Көшпелі қ и я т т а р д ы ң арасынан шыққан сол бөрі жеген ұрпағы – Темірші (А.Сатаев, Бәрі де … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
мағиптар — (ҚХР) қадірлі. Ең м а ғ и пт а р қазаққа ата салты (М. Қалтайұлы) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ағаш — адам. ауыс. Қатып қалған, қайырымсыз, мейірімсіз. Ақ желке сияқты өзінен елі төменге құдайсып өзінен бір саты «жоғарыға алдияр тақсыр» деп бас иіп, жорғақтап, бендесіп тұратын нәрсіз, ой санасыз, а ғ а ш а д а м ғ а бүгінгі ұзақ ісі естіп біліп… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
азап — айдады. Азапқа ұрынды, азапқа жолықты. Азап арқа. этногр. Соғым союшыға «еңбегің үшін» деп ірі қарадан берілетін кәде ет. Соғым союға келгендер еңбегінің ақысына ірі қарадан «а з а п а р қ а», «бейнет белдемше» деп аталған мүшелерден қоңдылау… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
алхан — зат. жерг. Құрама. Біріккен Ойрат а л х а н ы н талқандаған ұлы қолбасы Салқам Жәңгір неге биліктен шеттетілуі керек?! (Ата салты., 18) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
арса — … Етті а р с а сырығына асып ілген кезде, олардың бөліктері қабаттасып, біркелкі сүрленуіне кедергі келтірмеуі тиіс (Қаз. этнография., 1, 196). Ет сүрленіп болған көктем айларының бас кездерінде а р с а д а ғ ы етті түсіріп, қапқа салады (Ата… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
